Je kunt beter eerder, vaker en korter met pensioen gaan dan slechts één keer, op late leeftijd heel lang. Dat zeg ik als ervaringsdeskundige. Ik ben inmiddels vier keer met (tussen)pensioen geweest. En als je er goed over nadenkt is het ook veel logischer om het op zo’n manier te doen
1. Het is haalbaar(der)
De laatste jaren is FIRE erg populair geworden. Voor je 40e financieel onafhankelijk zijn. Ik ben alleen bang dat dit dit voor maar heel weinigen is weggelegd. Dan zul je op die leeftijd al snel zo’n 600.000 bij elkaar gespaard moeten hebben. Een half jaar met tussenpensioen kan al vanaf € 5.000 en ik denk dat dit voor iedereen mogelijk is. Zeker met behulp van deze tips. Voor een enkeling zal FIRE ook best mogelijk zijn. Maar dan heb je iets bereikt waarvan je je erg moet afvragen of je daar nu echt gelukkig van wordt. Want me brengt bij punt 4:
2. Risicospreiding
Je kunt wel wachten totdat je jouw pensioenleeftijd hebt bereikt, maar wie zegt je dat je die haalt? Iedereen kent wel de verhalen van die man of vrouw die vlak voor (of vlak na) zijn pensioendatum kwam te overlijden. Heb je wel mooi heel je leven pensioenpremies voor betaald. Door je pensioen op te knippen in stukken doe je aan risicospreiding. Mijn zwitserlevengevoel nemen ze me in elk geval al niet meer af.
3. Je leeftijd
Veel mensen hebben fantasieën van verre reizen maken, nieuwe hobby’s gaan oppakken, dromen naleven. Maar verre reizen maken op hoge leeftijd… hoe handig is dat? Ik kwam tijdens mijn reizen diverse gepensioneerden tegen die nog bergen gingen beklimmen, tochten door de woestijn maakten of zeeën bevoeren met golven van 30 meter hoog. Niet ideaal als je 70-plus bent. We zijn door de Zwitserlevenreclames gaan geloven dat reizen de ideale pensioenbestemming is. Maar heb je je wel eens afgevraagd waarom je nooit oude mensen in die reclames ziet? Precies…
4. Pensioneren blijft niet leuk
Het klinkt misschien gek, maar ‘leuke dingen doen’ blijft niet leuk. Vrije tijd waardeer je vooral als je het een poosje niet hebt gehad. Als je lang hebt moeten werken kun je heel erg verlangen naar een poosje niets. Maar uiteindelijk gaat alles op een bepaald moment vervelen. Je wordt juist gelukkig van de afwisseling. Voor mij persoonlijk bleek een half jaar de ideale periode. Daarna raakte ik verveeld. Kreeg ik erg de behoefte me nuttig te maken. Weer lekker aan het werk te gaan. En het aardige is: dat blijkt ook het geval te zijn bij ‘echte’ gepensioneerden. Niet zelden gaan die vrijwilligerswerk doen of gewoon weer een baantje zoeken.
5. Van niets moeten word je lui
Het klinkt voor sommigen heel aantrekkelijk. Nooit meer moeten werken. Zelf kunnen bepalen wat je gaat doen. Geen verplichtingen of deadlines meer. Het sluit aan bij punt 4. Het lijkt ideaal, maar dat is het niet. Ik denk dat jij ook wel zult herkennen dat je vaak de beste resultaten haalt als er een mate van druk is. Ik geef het zelf direct toe: als er geen enkele druk op iets staat schuif ik dingen voor me uit. Altijd iets moeten is niet fijn, maar als je nooit meer iets moet is de kans groot dat er weinig meer uit handen komt. Het gezegde luidt niet voor niets: Als je iets gedaan wilt krijgen, vraag het iemand die het druk heeft.
Conclusie:
Maak van ‘pensioneren’ vooral geen doel in je leven. Maar plan wel met regelmaat een tussenpensioen.